Lovina, 30C, strand & snorkelen

Via het bergplaatsje Munduk zijn we naar het Noorden gereisd. Met weemoed in het hart moesten we Ubud verlaten maar ook met een verlangen naar wat de rest van Bali ons zal brengen.Lang, lang geleden hebben de Nederlanders de eerste vanille, koffie, cacao en kruidnagelplantages in Munduk aangelegd. Hier liepen we doorheen onderweg naar de gigantische waterval van 40 meter hoog. Eigenlijk wilden we erin gaan zwemmen maar de sterke stroming en het koude water hielden ons toch tegen. Onderweg zie je de vrouwen trouwens het zware werk doen, met hele oerwouden op hun hoofd lopen ze de heuvels op of ze bewerken de rijstvelden. De mannen zitten een beetje buiten te roken en hun haan te aaien.... Er worden hier nog volop hanenwedstrijden gehouden waarbij de haan een scherp mes aan zijn poot krijgt om de ander mee te doden. Je snapt wel dat ik niet bij zo'n wedstrijd aanwezig zal zijn maar het is hier eeuwenoude traditie en de opbrengst gaat naar de gemeenschap.

's Middags kwamen we aan in het relaxte kustplaatsje met de mooie naam Kalibukbuk. We hebben een geweldig appartment uitkijkend op het grote zwembad waar Sam nu aan het spelen is met zijn nieuwe vriendinnetje ( 3 jaar ouder maar ze lijkt op Jessica). Gisteren zijn we naar het zwarte lavastrand gegaan om een beetje te zwemmen. Opeens kwam er een visser voorbij met zijn boot genaamd Lady Luck en ik vroeg hem of hij ons mee wou nemen de zee op om dolfijnen te kijken. Zo gezegd zo gedaan, voor 5 Euro p.p.....We hebben hele scholen dolfijnen gezien en zelfs walvissen. Dit was volgens hem uniek dat we twee soorten dolfijnen konden zien. De meeste toeristen gaan 's ochtens om 5 uur uit hun nest om tussen 6 en 8 uur met honderden boten tegelijk de dolfijnen te spotten....Wij waren alleen op de zee en het was prachtig.

De volgende dag, vandaag, zijn we weer met Nyoman (zo heet de Visser, Nyoman is de naam die je krijgt als je als tweede zoon geboren wordt, de eerste heet Ketut en de derde heet Wayan, en als er een vierde zoon wordt geboren dan heet je gewoon weer Ketut, hoe makkelijk kan het zijn....) de Bali Zee op gegaan. Dit keer om te snorkelen. Wat een prachtig rif! Echt, ik heb alle vissen uit de film Finding Nemo nu in het echt gezien! Alle vissen die in die vistank zitten bij de tandarts kwamen in het echt voorbij, zelfs Nemo kwam opdagen, wat een geweldige belevenis. Maar het mooiste was wel de papegaaivis, vol met allerlei kleuren (Sam vroeg nog of hij ook kon praten) en heel grappig. Morgen gaan we verder naar het Westen, naar Pemuteran. Daar gaan we het Nationale Park in en een tochtje maken naar een eiland waar je nog mooier kan snorkelen. Oh ja, ik moest nog even zeggen van Sam dat hij straks thuis een massage-kamer gaat beginnen! We hebben ons gisteren van top tot teen laten masseren op de Balinese wijze en wat een genot! Sam gaat dit thuis ook doen met bloemen, olie en wierook. Een half uur is 5 Euro en je kan bij deze reserveren!!!